Alopesi, bir kedinin kıllarının bölgesel olarak veya tamamen dökülmesini ifade etmektedir. Kediniz bu durumdan muzdarip ise veteriner muayenelerinin yanı sıra atabileceğiniz bazı adımlar da mevcuttur.
İçindekiler
Kedilerde alopesi; kedinin vücudunun tamamında veya bazı bölgelerinde ortaya çıkan kıl dökülmeleri ile karakterizedir. Her yaşta görülmesi mümkündür. Düzensiz bir şekilde veya vücudun her iki tarafında simetrik olarak görülebilir. Bunun yanı sıra kıl dökülmesi, genellikte dipten veya kırılma şeklinde olur. Bazı alopesi vakalarında patiler dahi etkilenir. Tırnak yeme gibi davranış bozukluklarının görülmesi de mümkündür. Alopesi ile beraber şiddetli kaşınma görülen vakalarda kediler derisini ısırarak kanatabilir.
Alopesi, belirgin bir kıl kaybının yanı sıra dökülen alanın kızarması, şişmesi, kabuklanması veya cildin yaralanması ile kendini belli eder ve genellikle birden çok faktörün neden olduğu bir reaksiyondur. Yani kendi başına bir hastalık değildir ve bazı sorunların bir belirtisi olarak gelişir. Alopesinin nedenleri arasında en yaygın olanları; pire alerjisi, dermatit, dermatofit (derinin mantar etkenleriyle enfeksiyonu), endokrin bozukluklar, davranış bozuklukları ve tıraşlama olarak sayılabilir.
Olası nedenlere daha ayrıntılı değinecek olursak:
Davranışsal nedenlere bağlı gelişen aşırı yalanma, kedilerde alopesiye yol açabilir. Fakat durumun alopesi olup olmadığını ayırt etmek bazı durumlarda pek kolay değildir. Tüm tıbbi ihtimaller değerlendirilip elendiği zaman, kedideki kıl kaybının kaynağı belli olacaktır. Psikolojik nedenlerin altında ise genellikle şu faktörler yatmaktadır:
Eklem veya kas ağrısı hisseden bir kedi, ağrısını hafifletme amacıyla o bölgeyi sürekli yalayabilir. Bu durumda aşırı yalanmaya bağlı olarak kıl kaybı gelişebilir. Bunun yanı sıra bazı ilaçların yan etkisi de kıl kaybına neden olabilir.
Kedilerde alopesi tedavisinde ilk olarak, kedide pire, bit, kene vb. bir organizma olup olmadığına dair bir görsel tarama yapılabilir. Bunun yanı sıra kıl kaybının kaynağını araştırmak önemlidir. Bundan dolayı deriden örnek alınarak bakteri, mantar ve akar gibi enfeksiyon etkenleri araştırılabilir. Kedide bir pire veya bakteri gibi enfeksiyon etkeni yoksa hekiminiz muhtemelen durumun hormonal bir dengesizlik kaynaklı olduğunu düşünecektir. Bu durumda da devreye kan tahlilleri girecektir. Bu tahlillerin yanında, teşhise ulaşabilmek için röntgen ve ultrason gibi görüntüleme teknikleri de kullanılabilir.
Alopesi; bir cilt sorununa, tiroid dengesizliğine veya diğer hormonal dengesizliklere bağlıysa ilaçlar ve topikal tedaviler (merhem vs.) ile durumu kontrol altına almak mümkündür. Kıl dökülmesinin kaynağı davranış bozukluğu ise bu durumda hekiminiz en doğru tedaviyi planlayacaktır. Psikojenik alopesi tedavisinde, ilaç kullanımının yanı sıra kedinin yaşam şartlarında da değişiklik yapılmalıdır.
Kedinize uygulanan tedaviye ek olarak kıl kaybının ilerlemediğine onu gözlemleyerek emin olmalısınız. Kediniz için spesifik bir tedavi uygulanamıyorsa, ona titiz bir şekilde bakmalı, kaşıntı, ağrı ve ikincil enfeksiyon ihtimallerine yönelik hareket etmelisiniz. Bununla birlikte kedinizin kıllarını bir daha kazanamaması da söz konusudur.
Her şeyden önce alopeside erken teşhis çok önemlidir. Sorun ne kadar erken teşhis edilirse, tedavinin başarılı olma şansı o kadar yüksektir. Fakat unutulmamalı ki çeşitli faktörler sorunun teşhisi ile tedavisini daha karmaşık bir hale getirebilir.
Alopesinin birden çok nedeni olmakla birlikte bazı nedenlere karşı önlem almak mümkündür. Mesela düzenli kene ve pire kontrolleri, bu durumdan kaynaklı alopesi vakalarını önleyebilir. Kedinizdeki alopesinin kaynağı pire veya kene ise oyuncaklarını, yattığı alanları ve diğer malzemelerini olmak üzere bütün evi baştan aşağı dezenfekte etmenizde fayda vardır. Pire ve kene kontrolü için veterinerinizden daha detaylı bilgi alabilirsiniz.
Ayrıca:
Kedilerde saçkıran: Belirtileri nelerdir? Nasıl tedavi edilir?
Yorum & Görüşünüzü Bildirin.
Yorumlar