İçindekiler
Siğil (Papillom), virüslerin neden olduğu genellikle iyi huylu tümörlerdir. Bu tümörler genellikle kendiliğinden kaybolur çünkü köpekler onlara karşı yavaş yavaş bağışıklık geliştirir. Bazı siğillerin iltihaplanması, enfekte olması veya zamanla gerilememesi nedeniyle cerrahi olarak çıkarılması gerekebilir. Siğiller köpeklerde yaygın olarak görülür.
Köpeklerde siğiller, bir papilloma virüsü enfeksiyonundan kaynaklanır. Siğilli köpekler diğer köpeklere bulaşıcıdır, ancak bu siğiller, diğer hayvanlara veya insanlara bulaşmaz. Birçok farklı köpek papilloma virüsü türü tanımlanmıştır ve her tip hastalığın belirli bir biçimine neden olur.(örneğin, ağız içinde ve çevresinde siğiller ve ayakları etkileyen siğiller). Bir köpeğe bir tür papilloma virüsü bulaştığında, o türe karşı bağışıklığı vardır, ancak diğer türlerine karşı bağışıklığı yoktur.
Köpekler, papilloma virüsünü, virüse sahip diğer köpeklerden deri bütünlüklerinde bozulma olduğu zaman direkt temas yoluyla alırlar. Papilloma virüsü çevre ortamda haftalarca yaşayabilir, bu nedenle siğilleri olan bir köpeğin virüsü belirli bir bölgede geride bırakması ve daha sonra başka bir köpeğin virüsü daha sonra o bölgeden alması mümkündür. Bir köpeğe papilloma virüsü bulaştıktan sonra siğillerin gelişmesi genellikle bir veya iki ay sürer.
Köpeğinize veya kedinize bu papilloma virüslerinden biri bulaştı. Tüm hayvanlar ve insanlar birçok virüsü asemptomatik olarak (herhangi bir klinik belirti olmaksızın) taşırlar. Bununla birlikte, genç köpekler ve köpek yavruları gibi bağışıklık sistemi henüz gelişmemiş evcil hayvanlar ve bağışıklık sistemi baskılanmış olanlar (enfeksiyonlarla savaşma kabiliyeti azalmış), papilloma siğilleri geliştirmeye daha yatkındır.
Papilloma virüsleri olumsuz koşullara karşı çok dirençlidir ve bir hayvanın dışındaki ortamda uzun süre hayatta kalabilir. Virüs, enfekte bir evcil hayvandan veya evcil hayvanın ortamından (örn. oyuncaklar, mama ve su kapları ve yatak takımları) doğrudan temas yoluyla bulaşır ve derisi yumuşadığında, kesikler ve sıyrıklar yoluyla veya deri ile vücuda girer.
Köpeklerde siğiller (Papillomlar), genç köpeklerde oral (ağız) papillomlar, her yaştaki köpeklerde soliter kutanöz (deri) papillomlar, zührevi (genital) papillomlar, göz kapağı (konjonktival) papillomlar ve fibropapillomlar olarak görünebilir.
Siğiller bütün köpeklere bulaşabilir, ancak genç hayvanlarda, bağışıklığı baskılanmış köpeklerde, diğer köpeklerin etrafında çok zaman geçiren köpeklerde ve Cocker Spaniels ve Puglar gibi bazı ırklarda daha yaygın olarak görülür. Köpeklerde siğiller, genellikle iltihaplı poliplerdir, ancak düz, pullu plaklar veya içe doğru büyüyen sert kitleler olabilirler. Ülserleşebilir (yara oluşabilir) ve kanayabilirler. İçe doğru büyüyen papillomlar, özellikle ayak üzerindeyse ağrıya neden olabilir. Köpeklerde, bu siğiller en çok ayaklarda veya çevresinde ve ağız boşluğunda görülür.
Veteriner hekim, sadece bir fizik muayene ile köpeklerde siğil teşhis edebilir. Bazı köpekler, daha kolay gözden kaçabilecek olan bir veya birkaç siğil geliştirir. Diğer durumlarda, bir köpeğin vücudunun tüm bölgeleri değişen boyutlarda siğiller ile kaplanabilir.
Köpeklerin ağzının içindeki ve etrafındaki siğiller, köpeğin normal şekilde yemesini ve içmesini zorlaştırabilir. Bir köpeğin ayağındaki siğiller, özellikle travmatize veya enfekte olursa, topallığa neden olabilir.
Köpeklerde siğillerin (papillomların) çoğu tipik bir görünüme sahiptir, ancak köpeklerde daha sık görülen lipomlar ile karışabilir. Kesin bir teşhis elde etmek için veteriner hekiminiz, ince iğne aspirasyonu yöntemi ile örnek alıp patolojiye gönderebilir.
Bazı durumlarda, patoloji sonuçları tamamen net olmayabilir ve biyopsi gerekebilir. Biyopsi, tümörün bir parçasının cerrahi olarak çıkarılmasıdır. Küçük papillomlarda tümörün tamamı çıkarılabilir. Tümör dokusu daha sonra bir veteriner patolog tarafından mikroskop altında incelenir. Bu yönteme histopatolojik inceleme denir.
Köpek virüse karşı bağışıklık geliştirdiğinden, siğiller genellikle birkaç ay içinde kendiliğinden kaybolur. Bununla birlikte, tedavisinin gerekli olduğu zamanlar vardır:
– Bazen köpek siğilleri çok sayıda, büyük veya topallık, yeme veya içme güçlüğü veya göz tahrişi gibi ikincil semptomlara neden olacak şekilde yerleşmişlerdir.
– Siğiller kanayabilir veya bakterilerle enfekte olabilir.
– Nadir durumlarda kendi kendine çözülemeyen siğiller kanserli tümörlere dönüşebilir. Genelde 3-5 aydan uzun süredir var olan siğiller tedavi edilmelidir.
– Bağışıklık sistemini baskılayan ilaçlar alan veya başka ciddi sağlık sorunları olan köpekler, siğillerinden yardım almadan kurtulamayabilirler.
Köpeklerde siğil tedavisinde veteriner hekimler aşağıdaki uygulamaları uygulayabilirler:
• Bağışıklık sistemini uyaran ilaçlar,
• Antiviral ve antitümör ilaçları,
• Bağışıklık sistemini destekleyen ilaçlar,
• Antibiyotikler tercih edilebilir. Bu tedavi yöntemlerine ek olarak otojen aşılama olarak adlandırılan köpeğin sahip olduğu siğillerden yapılan bir aşı ile köpeğin bağışıklık sistemi uyarılabilir.
Eğer köpekte tek bir adet ya da çok az sayıda siğil varsa, siğiller kendiliğinden geçmiyorsa lazer veya kriyocerrahi uygulamaları ile siğillerin çıkarılması da tercih edilebilir.
Çok sayıda siğil köpek için sorunlara neden olduğunda ilaçlar genellikle gereklidir. Ne yazık ki, çoğu köpek siğili kendi kendine kaybolduğu için bu tedavilerin ne kadar etkili olduğunu değerlendirmek zordur
Köpeğinizi siğil geliştirmekten korumaya yardımcı olmak için yapabileceğiniz birkaç şey vardır. İlk olarak, köpeğinizin görünür siğilleri olan diğer köpeklerle oynamasına veya başka bir şekilde temas etmesine izin vermeyin. Köpeğinizin cildinin koruyucu özelliği zayıfsa (yaralar, kızarıklıklar vb.) veya bağışıklık sistemi normal çalışmıyorsa, onu diğer köpeklerin toplandığı alanlara (örneğin parklar, köpek bakım evleri ve kulübeler.) götürmemeye çalışın.
Ve tüm çabalarınıza rağmen köpeğinizde siğil gelişirse, tüm siğiller yok olana kadar onu diğer köpeklerden izole edin.
Evcil hayvanınızın iltihaplanmaya, ülserasyona, enfeksiyona ve kanamaya neden olabilen papillomları sürtmesini, kaşınmasını, yalamasını veya ısırmasını önlemek önemlidir. Herhangi bir ülserli (açık) alan temiz tutulmalıdır. Bu amaçla köpeğinize yakalık takmanız gerekebilir.
Sağlıklı hayvanlarda siğiller (papillomlar) vücudun diğer bölgelerine yayılmaz ve genellikle ameliyatla tedavi edilir. Nadiren, ameliyattan sonra yeniden gelişebilirler. Eğer bu siğiller viral bir enfeksiyondan kaynaklanıyorsa ve köpeğin bağışıklık sistemini etkiliyorsa tekrar etme olasılığı yüksektir.
Hayır, bu bulaşıcı bir tümör olmasına rağmen, virüsler türe özgüdür ve insanlara bulaşmaz. Köpekler, kediler ve insanlardaki tümörler akraba değildir ve türler arasında bulaşmaz.
Viral papillomlar genellikle birkaç haftadan bir veya iki aya kadar kurur ve kendiliğinden düşer. Bu siğillerin ağrıya, rahatsızlığa veya kaşıntıya neden olduğu bilinmemektedir.
Yorum & Görüşünüzü Bildirin.
Yorumlar